Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
invenire = coger Verbo attivo INFINITIVO Presente
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di invenire invenire = invenire: Verbo attivo INFINITIVO Presente
significado
Presente
invenirecoger
Conjugación de: invenio, invenis, inveni, inventum, invenire
conjugación: 4 - transitivo - attiva
(Ita) = trovare, venire a conoscere,   
  
(eng) = invent,    contrive,    find,   

discover,    manage to get,   

(esp) = coger,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego invenio
tu invenis
ille invenit
nos invenīmus
vos invenītis
illi inveniunt
Yo cojo
Tu coges
El/Ella/Eso coge
Nosotros cogemos
Vosotros cogéis
Ellos/Ellas/Esos cogen
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego inveniēbam
tu inveniēbas
ille inveniēbat
nos inveniebāmus
vos inveniebātis
illi inveniēbant
Yo cogía
Tu cogías
El/Ella/Eso cogía
Nosotros cogíamos
Vosotros cogíais
Ellos/Ellas/Esos cogían
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego inveni
tu invenisti
ille invenit
nos invenīmus
vos invenistis
illi invenērunt, invenere...
Yo cogí
Tu cogiste
El/Ella/Eso cogió
Nosotros cogimos
Vosotros cogisteis
Ellos/Ellas/Esos cogieron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego inveni
tu invenisti
ille invenit
nos invenīmus
vos invenistis
illi invenērunt, invenere...
Yo he cogido
Tu has cogido
El/Ella/Eso ha cogido
Nosotros hemos cogido
Vosotros habéis cogido
Ellos/Ellas/Esos han cogido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego invenĕram
tu invenĕras
ille invenĕrat
nos invenerāmus
vos invenerātis
illi invenĕrant
Yo había cogido
Tu habías cogido
El/Ella/Eso había cogido
Nosotros habíamos cogido
Vosotros habíais cogido
Ellos/Ellas/Esos habían cogido
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego inveni
tu invenisti
ille invenit
nos invenīmus
vos invenistis
illi invenērunt, invenere...
Yo hube cogido
Tu hubiste cogido
El/Ella/Eso hubo cogido
Nosotros hubimos cogido
Vosotros hubisteis cogido
Ellos/Ellas/Esos hubieron cogido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego invenĕram
tu invenĕras
ille invenĕrat
nos invenerāmus
vos invenerātis
illi invenĕrant
Yo había cogido
Tu habías cogido
El/Ella/Eso había cogido
Nosotros habíamos cogido
Vosotros habíais cogido
Ellos/Ellas/Esos habían cogido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego inveniam
tu invenies
ille inveniet
nos inveniēmus
vos inveniētis
illi invenient
Yo cogeré
Tu cogeras
El/Ella/Eso cogerá
Nosotros cogeremos
Vosotros cogereis
Ellos/Ellas/Esos cogerán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego invenĕro
tu invenĕris
ille invenĕrit
nos invenerĭmus
vos invenerĭtis
illi invenĕrint
Yo habré cogido
Tu habrás cogido
El/Ella/Eso habrá cogido
Nosotros habremos cogido
Vosotros habréis cogido
Ellos/Ellas/Esos habrán cogido
SUBJUNTIVE
Presente
ego inveniam
tu invenias
ille inveniat
nos inveniāmus
vos inveniātis
illi inveniant
Yo coja
Tu cojas
El/Ella/Eso coja
Nosotros cojamos
Vosotros cojáis
Ellos/Ellas/Esos cojan
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego invenirem
tu invenires
ille inveniret
nos invenirēmus
vos invenirĕtis
illi invenirent
Yo cogiera
Tu cogieras
El/Ella/Eso cogiera
Nosotros cogiéramos
Vosotros cogierais
Ellos/Ellas/Esos cogieran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego invenĕrim
tu invenĕris
ille invenĕrit
nos invenerĭmus
vos invenerĭtis
illi invenĕrint
Yo haya cogido
Tu hayas cogido
El/Ella/Eso haya cogido
Nosotros hayamos cogido
Vosotros hayáis cogido
Ellos/Ellas/Esos hayan cogido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego invenissem
tu invenisses
ille invenisset
nos invenissēmus
vos invenissētis
illi invenissent
Yo hubiera cogido
Tu hubieras cogido
El/Ella/Eso hubiera cogido
Nosotros hubiéramos cogido
Vosotros hubierais cogido
Ellos/Ellas/Esos hubieran cogido
POTENTIAL
Presente
ego invenirem
tu invenires
ille inveniret
nos invenirēmus
vos invenirĕtis
illi invenirent
Yo cogería
Tu cogerías
El/Ella/Eso cogería
Nosotros cogeríamos
Vosotros cogeríais
Ellos/Ellas/Esos cogerían
POTENTIAL
Pasado
ego invenissem
tu invenisses
ille invenisset
nos invenissēmus
vos invenissētis
illi invenissent
Yo habría cogido
Tu habrías cogido
El/Ella/Eso habría cogido
Nosotros habríamos cogido
Vosotros habríais cogido
Ellos/Ellas/Esos habrían cogido
IMPERATIVO 
Presente
inveni
invenite
Futuro
invenito
invenito
invenitote
inveniunto
coge
coged

ve a coger
vaya a coger
id a coger
vayan a coger
INFINITIVO  
Presente
invenirecoger
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
invenissehaber cogido
INFINITIVO  
Futuro
inventurum esse, inventuram esse, inventurum esse, inventuros esse, inventuras esse, inventura esse...ir a coger
GERUNDIO
inveniendi, inveniendo, inveniendum, inveniendo...de coger
a coger
para coger
por coger
SUPINO
inventumcoger
PARTICIPLE significado
Presenteque coge
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.inveniens
Gen.invenientis
Dat.invenienti
Acc.invenientem
Voc.inveniens
Abl.inveniente, invenienti...
invenientes
invenientium
invenientibus
invenientes
invenientes
invenientibus
Feminina 
Nom.inveniens
Gen.invenientis
Dat.invenienti
Acc.invenientem
Voc.inveniens
Abl.inveniente, invenienti...
invenientes
invenientium
invenientibus
invenientes
invenientes
invenientibus
Neutro 
Nom.inveniens
Gen.invenientis
Dat.invenienti
Acc.inveniens
Voc.inveniens
Abl.inveniente, invenienti...
invenientia
invenientium
invenientibus
invenientia
invenientia
invenientibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de coger
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.inventurus
Gen.inventuri
Dat.inventuro
Acc.inventurum
Voc.inventure
Abl.inventuro
inventuri
inventurorum
inventuris
inventuros
inventuri
inventuris
Feminina 
Nom.inventura
Gen.inventurae
Dat.inventurae
Acc.inventuram
Voc.inventura
Abl.inventura
inventurae
inventurarum
inventuris
inventuras
inventurae
inventuris
Neutro 
Nom.inventurum
Gen.inventuri
Dat.inventuro
Acc.inventurum
Voc.inventurum
Abl.inventuro
inventura
inventurorum
inventuris
inventura
inventura
inventuris

- Conjugación completa di inveniri Forma pasiva
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021